İstanbul'un yazını severler. "Aman bir havalar ısınsa","yağmurlar da dinmedi" gibi laflar duyarız bolca. Neyini özlerler İstanbul'da yazın hiç anlamam. Bir kere hava çok sıcak olmakla kalmaz, bir de dayanılmaz nem vardır. Evlerinde bunalan İstanbullularda kendini atar deniz kenarına. Bir cuncunadır alır ki sormayın gitsin. Mangal dumanından Kadıköy'den Pendik'e kadar uzaktan baksanız yangın çıktı sanırsınız. Her taraf tozlu, dunamlı, sıcak, vıcık vıcıktır. Oysa diğer mevsimler öyle midir? Kış olur, hava soğur girersin bir kafeye oturursun. Dışarda hafiften kar yağmış, yağmur yağmış oh ne ala. Yaz olsa öyle mi, kafelerin içerisinde otursan olmaz yaz günü, dışarda otursan sıcaktan durulmaz. Kış, en çok yakışan mevsimdir İstanbul'a... Evinde demlersin çayını, kurulursun canım önüne- hele bir de az buçuk manzaran varsa- değme keyfine.
